Sevgilerimle,

Derya.

    Tipik bir Türk ailesinde yetişmiş bir çocuk olarak, çocukluğumdan itibaren sınırlar eğitimi almadım, “hayır” demenin ayıp olduğu bir ortamda yetiştim ve bu beni çocukluğumda ve yetişkinliğimde çok zorladı. Aldığım terbiye(!) itibariyle ses çıkarmadım çünkü ses çıkarmanın hoş karşılanmadığı bir evde büyüdüm. Ta ki insanların davranışları “tahammül sınırlarımı zorlayana kadar…” Bundan itibaren “Ulan başlayacağım şimdi…” diye içimden geçirerek insanların yanlışlarını teker teker yüzlerine söylemeye başladım. Tabii bu durumlarda şunun muhasebesini yapıyordum. “Bu insan bundan sonra hayatımda olmasa ne olur?” cevabım “Bir şey olmaz” ise ilişkiyi yerle bir ediyordum. Yani kaybetmeyi göze alıyordum. Yıllarca sınırlarımı koruyabildiğimi düşündüm ve bu davranışlarımı büyük bir özenle yerine getirdim. Hatta doğru yaptığımdan da çok emindim. Ta ki terapistimden şu cümleyi duyana kadar. “Sınırlarınıza müdahale edildiğinde çok tepki vermekle tepki vermemek arasında bir fark yoktur. İkisi de doğru sınırlar koyamadığımızı gösterir.” Bu cümleler sonrası aydınlanma yaşadım ve sınırlarımı nasıl koruyacağımı bilmediğimi fark ettim. Çünkü aile de böyle bir şeyi öğrenmemiştim ve ailemde sınırlarla ilgili bir bilgiye sahip değildi. Sonra SINIRLAR kitabıyla tanıştım. Kitap çok vurucu bir bölümle başlıyor. “Sınırların Olmadığı Yaşamda Bir Gün” bu kısım resmen beni anlatıyordu. Kitabı çok büyük bir keyifle okudum, o kadar çok şey bilmediğimi ve sınırlar koyarken bazen ilişkilerimin bozulacağını ama ilişkim bozuluyorsa karşı tarafın beni yeterince sevmediğini öğrendim. Bu kitap bana çok şey kattı. Artık sınır kavramını, sınırların nasıl belirleneceğini, sınır belirlenirken çoğu zaman karşı taraftan tepki alabileceğimi ama buna rağmen kendi sağlığım için devam etmem gerektiğini biliyorum. Kitabın sonunda da tüm öğretilerin “Sınırların Olduğu Yaşamda Bir Gün” bölümüyle nasıl uygulandığını ve nasıl hissettirdiğini deneyimliyorsunuz. 

    Çok başarılı bir kitap olduğunu düşünüyor ve herkesin bu kitabı okuması gerektiğine inanıyorum. Hatta ben, ilişkide olduğum bazı insanlara hediye etmeyi bile düşünüyorum.

Sevgilerimle,

Derya.

1. Bir Delinin Anı Defteri-Palto-Burun-Petersburg Öyküleri - Nikolai Gogol
2. Müslüman Psikologların Çıkmazı - Malik Bedri
3. Nebevi Eğitim Modeli Darü’l Erkam - Muhammed Emin Yıldırım
4. Garp Cephesinde Yeni Bir Şey Yok - Erich Maria Remarque
5. Antigone - Sophokles
6. Sokrates’in Savunması - Platon
7. Kürk Mantolu Madonna - Sabahattin Ali
8. Var Olmak - Nureddin Topçu
9. Tanrının Göz Bebeği İnsan - Şaban Ali Düzgün

Bu yazının orijinal metni İngilizce olup kaynağı aşağıda belirteceğim. Mahrumiyet içerisinde bir çocukluk geçirmiş biri olarak bu yazıyı Türkçe olarak yayınlamak istedim. Beni etkileyen bir yazı oldu.

• Kahramanın dönüşümle sonuçlanan yolculuğu, tehlike veya acı gerektirir. Kimse eğlence için Mordor'a tırmanmaz.
• Terapi gerçek yaşam için bir kahramanın yolculuğudur, yüzeye çıkan gömülü acılara doğru yapılan yolculuğun bir sonucudur.
• Herkes çocukluktan çarpık bir gerçeklik perspektifiyle çıkar. Tek soru: kapsam ve etki.
• Çocukluk dönemi ne kadar kötüyse, kahramanın yolculuğuna başlama ve tamamlama ihtiyacı ve motivasyonu da o kadar fazladır.

Kaynak: https://www.psychologytoday.com/us/blog/the-uncertainty-principal/202408/the-surprising-advantage-of-a-truly-terrible-childhood

2023 yılında İstanbul Üniversitesi Psikoloji bölümünü kazandım ve şu günlerde 1. sınıfı bitirmiş bulunuyorum.

İstanbul Üniversitesi Psikoloji bölümü benim 3. tercihimdi ve geleceğini düşünmüyordum. İlk tercihime gideceğimi düşünüyordum bu yüzden tercih sonuçları açıklandığında hayal kırıklığına uğradım. Hatta üniversiteye gitmemeyi bile düşündüm ama sakinleşince var olanda hayır vardır diyerek kaderime razı oldum.

Üniversiteye başlamadan önce İstanbul Üniversitesi Psikoloji kulübünü instagramdan takip etmeye başlamıştım ve hemen 1. sınıflar için olan WhatsApp gruplarına dahil oldum. Orada okul ve kulüp hakkında genel bilgiler vardı.

İstanbul Üniversitesi Psikoloji bölümünün ders programı diğer üniversitelerden çok farklı.

Birinci sınıfta:

• Bilişsel Psikoloji 1-2
• Psikolojiye Giriş 1-2
• Sosyal Psikoloji 1-2
• Psikoloji Tarihi
• Biyoloji
• Fizyoloji
• Gelişim Psikolojisi

Merhaba sevgili arkadaşlar,

Nasılsınız? 

Beni sorarsanız iyiyim. Bu sene mart ayında babam vefat ettikten sonra hızlı bir şekilde üniversiteye hazırlanma dönemim oldu. Sınava iki buçuk ay kalmıştı ve bir sürü konu vardı. Gerçekten kısa sürede ne kadar çalışılabilirse o kadar çalıştım. Son 2 hafta kala yoruldum ve bunun bir haftasını dışarıya çıkarak sürdürdüm. Son hafta ise edebiyat ve tarih tekrarlarımı yaptım. Benim üniversite sınavına girme amacım meslek değiştirmekti. Ben bir mühendisim ve 7 yıldır bu işi yapıyorum ama bana göre olmadığını uzun süredir düşünüyordum çünkü mutlu değildim. Bu yüzden düşündüm ve kendimi keşfetme yolculuğumda Psikoloji bölümünün bana en uygun olacağına karar verdim. Aslında ben psikoloji okumak için sınava girdim.

Çok şükür ki İstanbul Üniversitesi Psikoloji bölümünü kazandım.

Yeni umutlarla yelken açıyorum. 

Sevgilerimle