"Çetin geçen bir kış mevsiminin ardından bir daha hayata dönememiş bitkiler gibi hissediyorum kendimi."
Tarık Tufan'dan okuduğum ikinci kitap.
Daha önce "Beni Onlara Verme" isimli öykü kitabını okumuş ve çok beğenmiştim.
Bu kitabı da Tüyap kitap fuarından almıştım.
Hemen yorumuma geçiyorum;
Kitap bir hastane odasında başlıyor. Ana karakterimiz, kanserin hemen hemen bütün bedenini işgal ettiğini öğreniyor. Doktor "Umut her zaman vardır" dese de, o teslim olmaya kararlı. Bu lafları çok duyduk diyerek hastalığa teslim olduğunu söylüyor ve yineliyor: Ölüyorum!
Mühendis. Şu günlerde İstanbul Üniversitesi Psikoloji bölümünü okuyor. Doğayı, sağlıklı yiyecekleri ve iyi kahveyi seviyor. Küçük bir "merhaba" demekten çekinmeyin!
